您好!欢迎访问每日学习网! 字典 词典 诗词

《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》拼音版

宋代胡寅

jīnháofàngzhīshìxiānshìjiǔ--yín

měiguòjiǔxīngquándiànliǎng

duānyóujiēzuòshèngshǎorénzhī

zhàomìngwéiyuányíngchūnzhù寿shòu

gōngshēnyàoshíhòuyíng

ruòxiànqiānzhōngměixiūxiánjiǔyùnchí

wàngqíngwéiliàngnǎixuān

póuyǐnshāngchūlànliúliánhuòshǐ

xiānwángfánghòushì

shírénqíngcān

fàng怀huáishìwènkǒuzòngyánzhī

huòzhōngzhǎngshēcánjìngzuòchí

bāomáochǔzòuyìnzhēng

zhǎnshéhòudāngzhéquànshí

péngchéngzhènggāohuìsuīshuǐtiánshī

zhéyōuzhànguīláishòu

píngpéngǎntiánzhuìniànxiānglèi

zhōngxiāowènzāoqiūkuìkuī

páifánkuàidùnyǔnzhī

lóngqiánfèngzhēngquánshāwèi

tuōxuēcánshìfēiyànyángfēi

yàoshūqièrénlièchí

wèiwéndūnxìnwángměngyòngqiánchuí

yǒuyánsuīchīrénshí

luǒshēnhuāngshénshìháibēi

ruǎnbǎoshēnxíngsòngxǐngkuángshòu

suījiāngdàogōng

wèipéngchūquègāoyángbànzǎo

chuánhuítàibáishuǐ殿diànyàn西shī

xiètíngbēichàngjīnghǎi

miǎn怀huáizihuìchàngwàngxiān

xiāoxiéchuānyǐngfēngliúshuǐméi

xiéxiūbǎibàiléichǐ便biànsān

tóushàngjīnpínyāojiānchāsuí

liàngnáncāoběidòuqiězuòdōng

西hǎitáochuíshínánshāndòuluò

wéishāngshìgàokāng

tuōzhūwēnjǐngliúwèishílēi

shēngdāngyǒuzàiwángyóu

dòuchéngfāngjiěsānrényǐngduì

gāotánqīngzuòtīngtòngyǐnshī

wèicéngwéitǒnggèng

ānnéngyànfěnliáozhǎnghuángbēi

zhāngzixiàoxiǎnfēngshūyīnjùnwēi

chéngshǔhuò

huáyīnníngshìhuī

xuánjiǎoyǐngchēzàihàochī

kǒuguàzāngfǒuyóubáo

miáofěngchúèzhǒngshúdàichōng

luòxiāngtánzhùchūnróng绿suǐzhī

yúnqīngzijīnnènxiěéér

táohánhányīngzhī

xiōngtūnjiǔyúnmèngzǒuwànjiāochī

fēngyuèjiāngshānhǎobīnpéngxiào

xiùliánchūjìngjuǎnyínzhúgāochuí

yǎnshénxiānzuòfēnluóshuǐ

shēnguāngyànliú

绿fānluóxiùhóngcháoshàng

xiànchóuqiǎnquǎnzhānqiàjǐnróng

wènyánhuāluòwéichóuhuàjiǎochuī

chūyán

hánshíhuāzhòngyángruǐ

lóngshānyóuxiǎngluòshàngnéngzhuī

yuèmǎnqióngshùpānliǔzhī

gāofēi鸿hóngyuǎnzuǒshǒuxièáochí

xiánshèngfēnqīngzhuóqīngbiànděngshuāi

shìnángòngshíjiāniàngkǒngchéng

suànjuéshāngshǐwàngbēijiā

shēnhāndàoyùnduāndetiān

cuìzhúchényúnjìnruí

guòyànshūhàomiǎowěnzhònglián

juǎnjǐnqīngdiānpiāobáijiē

gōngchuīyōuniǎozòuxūnchí

dànkànzhūchéngzhīzuò

zhǎngpínghuāngcǎoshānguōzhǎnqīng

jǐngxīntóuxiákuīménchàngzhí

liúzhùquànrénguī

zhàngxiàhóngfēishuāngdiǎnhēi

bǐngyuánliángzhuōwèiwèichī

chùshìlínquánshìsāorénjǐngbēi

fàngchénguóhènqiānxiāng

bēizhōngliáoshūjìngméi

zànshíjiāolěiwěidàochùhóng

dànjièlíngshuāngláo

cóngjiàojìngāngqiǎnzuìxiāng

wèichénshēngfèiyīngfángshuǐ

chúxiánbìngnǎoduànsònglǎotóu

máikōngfánlèihuījīn

sānxíngzhìshúguān

huòjiāozuòyīnyángyīnbìng

rénmiǎotiānshìjǐnháo

wényuánjǐngcháocān

xīn便biàngān

wèijiāngjīnglúntǎngzài

zūnchángzhǔnsānqǐngyàoyúnzhì

dàojiǔzhēnmǎngshìduō

huángfēngnèiyùnchīxiùniànzōng

shuōyīngxīnmìngcáocānshǒujiùguī

qúnshēnghuánhǎiyànjiāo

tǎnggāohuāngpíngguóshǒu

chuánfānghànzhězhǎnyǒngshī

胡寅简介

唐代·胡寅的简介

胡寅

胡寅(公元1098年~公元1156年),字明仲,学者称致堂先生,宋建州崇安(今福建武夷山市)人,后迁居衡阳。胡安国弟胡淳子,奉母命抚为己子,居长。秦桧当国,乞致仕,归衡州。因讥讪朝政,桧将其安置新州。桧死,复官。与弟胡宏一起倡导理学,继起文定,一代宗师,对湖湘学派的发展,起了巨大作用。著作还有《论语详说》、《读史管见》、《斐然集》等。

...〔 ► 胡寅的诗(276篇)
高考 自考 留学 英语 字典 词典 成语 古诗 造句 作文 地图