您好!欢迎访问每日学习网! 字典 词典 诗词

《董伯懿示裴晋公平淮右题名碑诗用其韵和酬》拼音版

宋代王安石

dǒngshìpéijìngōngpínghuáiyòumíngbēishīyòngyùnchóu--wángānshí

yuáncàiwēizāicháotíngbǎikǒuxié

dàoshāngzhōngchéngǒujiànbáitóutiānjiē

guǒchuāngxiāngjūnguóhuǒzàigèngtánhuái

shàngqiánkāngkǎishìchūànchúkuíguāi

zhǐhuīguāngyánzhànhuíhǎnhuīchái

nénggānsòngwánxínghái

chībīngbàntóuxuě湿shīgǎnránxīndiǎn

kōngchéngshùzizhōng使shǐshàngzuòérwa

退tuìzhīdàoyóujùnwěidānglòudiédōngfánchái

biānshīshūhòusuīqiǎozhōnglèipái

tángcóngtiānbǎoyùnzhōnglángmiàowǎngwǎngfēizhōngjiā

zhūhóuzònghéngdàijiāngzuǒrényòuguā

zōngniánchéngzhànhuòshǐshìchénméngzuǒyòu

xiànhuángchūzhòngwèixìnsǎochúhūnmái

zhuīháiqīngmíngjiùbáoshíchìzhǔqióng

wángshīshāngzhēngjiǒngqiānháochà

xiǎotōuānfēizhǎngzhěyuǎnhuò怀huái

huánhuánjìngōngzhōngqiězhuàngshímìngshìgōngmíngxié

shìfēishìzhǔchéngbàixuǎnjīnshuípái

xiánzāiwéichúnběishècāngliǎngyóunánjiē

zhònghuáshēngmíngwànguómiáogànliǎngjiē

xuānwángshēnnèixiūzhèngchángnéngpínghuái

rénjīnglúnchūruòhuǎndàofēichái

qiānqiūshìwǎngzōngzàiyuèshíkuǎnxiāng

wényánjiēhuángāiméicāngxiǎnmái

dāngshíjiāngzuǒjǐnháojiéxiǎngbīngdǎopéizhāi

jūncéng西biānwèiběnshèqīnkāi

xīnpiānlánhàodàngjuǎnshújīn

bāoxiánshànwèiměidāngguàmiàowèishīpái

王安石简介

唐代·王安石的简介

王安石

王安石(1021年12月18日-1086年5月21日),字介甫,号半山,谥文,封荆国公。世人又称王荆公。汉族,北宋抚州临川人(今江西省抚州市临川区邓家巷人),中国北宋著名政治家、思想家、文学家、改革家,唐宋八大家之一。欧阳修称赞王安石:“翰林风月三千首,吏部文章二百年。老去自怜心尚在,后来谁与子争先。”传世文集有《王临川集》、《临川集拾遗》等。其诗文各体兼擅,词虽不多,但亦擅长,且有名作《桂枝香》等。而王荆公最得世人哄传之诗句莫过于《泊船瓜洲》中的“春风又绿江南岸,明月何时照我还。”

...〔 ► 王安石的诗(1607篇)
高考 自考 留学 英语 字典 词典 成语 古诗 造句 作文 地图